Castilië & Leon
Wandelbeschrijvingen
Hier staan linken naar de details van de wandelingen en uitstappen die we in dit gebied maakten.
Verslagen
Hier staan linken naar de verslagen van de vakanties waarin we dit gebied bezocht hebben:
Map
Op onderstaande map staan de plaatsen/wandelingen aangeduid die we in deze streek (en omgeving) maakten. Op de iconen kan verder worden doorgeklikt naar meer details rond de bijbehorende activiteit.
Castilië & Leon
Castilië & León is 94.193 km² groot, in oppervlakte de grootste autonome regio van Spanje en de meest uitgestrekte streek van de Europese Unie. Het gebied is buitengewoon afwisselend en ligt voornamelijk rond het bekken van de rivier de Duero, de grootste van Spanje
De regio ligt in het noordelijk deel van de Spaanse hoogvlakte en wordt in het noorden op natuurlijke wijze begrensd door de Cordillera Cantábrica. Dit afgelegen gebied, soms met half verlaten dorpen heeft uitgestrekte graanvelden
In het oosten ligt het langgerekte Castiliaanse randgebergte (Sistema Ibérico). Hiervan maakt de in Soria liggende Sierra de Urbión deel van uit
In het zuiden wordt het begrensd door het eveneens langgerekte Castiliaanse Scheidingsgebergte (Sistema Central), dat de Spaanse hoogvlakte in tweeën deelt. De keten bestaat uit de Sierra de Guadarrama, de Sierra de Gredos en de Sierra de Francia. In het westen liggen de Montes Galaico Leoneses
Nationaal Park Picos de Europa
Op slechts 40 km van de Atlantische kust (o.a de prachtige Costa Verde) ligt Spanjes meest spectaculaire gebergte en één van Europa’s mooiste bergketens. Het is een wild, majestueus bergmassief tussen de rivieren Deva en Sella, met loodrechte bergwanden, diep uitgesneden dalen en grillige toppen. In de middeleeuwen doopten de zeelieden deze mooie bergen tot 'Toppen van Europa'. Voor hen waren zij het eerste herkenningspunt als ze vanaf de zee huiswaarts keerden. Vanaf de kust voeren glooiende weides omhoog naar de adembenemende bergen, met hoogtste punt Torre Cerredo (2.640 m)
De Picos behoren tot het Cantabrisch Gebergte, dat het verlengde is van de Pyreneeën en in het zuiden aan de Meseta van Castilië grenst. Het bestaat uit drie bergmassieven: Andara (het oostelijke massief), Urrieles (centraal) en Cornión (west). Het centrale bergmassief wordt van het westelijke bergmassief gescheiden door de anderhalve kilometer diepe kloof van de rivier de Cáres, La Garganta Divina
Natuurparken - Natuurreservaten
Castilië & Leon telt ook verschillende Natuurparken:
Cañón del Río Lobos Natural Park
Het mooie, rustige natuurpark ligt verscholen in de provincies Soria en Burgos (regio Castilie-Leon), 15 km ten noorden van El Burgo de Osma (zie hieronder). Het indrukwekkende gebied heeft een oppervlakte van meer dan 10.000 ha. en werd uitgeroepen tot Natuurpark in 1985; in 1987 kreeg het een speciale beschermingszone voor vogels (SPA)
Het park bevindt zich rond de prachtige diepe cañon (kloof van 25 km) die de rivier de Lobos in de loop der tijd heeft uitgesleten. De verticale kalkstenen muren bereiken hier hoogtes van bijna 200 m. Het park wordt als één van de mooiste landschappen in Spanje beschouwd, vanwege het spectaculaire reliëf. De vallei is heerlijk rustig en toeristen zijn hier nauwelijks te vinden. Vooral in de herfst is het er erg mooi met zijn rood gele kleuren
Er zijn vijf officiële uitkijkpunten in het natuurpark om te genieten van een prachtig uitzicht: de uitkijkpunten Costalago, Lastrilla, La Castilla, Galiana (de beroemdste) en Gullurías. De eerste vier zijn met de auto te bereiken, terwijl de laatste alléén te voet te bereiken is. Het parkt telt ook vele grotten die geologisch van onschatbare waarde zijn en zeer geliefd zijn bij geologen. De kalkstenen rotsen herbergen veel vogels; in de grotten nestelen 100 paren Griffon gieren
Dé bezienswaardigheid in de canyon is de Hermitage San Bartolomé, een Romaanse kapel die begin 13e eeuw door de Tempeliers is gebouwd. Hij is gemaakt van de stenen uit de vallei en vormt een uniek geheel met de natuur. Achter de herimitage is een grot, Cueva de los Murcielagos, oftewel de Vleermuizengrot, waar grotschilderingen zijn gevonden. Vroeger werd de grot gebruikt voor meditatie en bezinning. Vanaf de toegang van de grot kan je prachtige foto's maken van de hermitage.
Parque Natural Somiedo
Éen van de mooiste en ruigste natuurgebieden van Spanje! Het Park Somiedo ligt ten zuidwesten van Oviedo, op 80 km van de kust (de Costa Verde) in de regio Asturië. Het bevindt zich in het centrale deel van de Asturische bergen en maakt deel uit van het Cantabrisch Gebergte. Het park is één van Spanjes mooiste en ruigste natuurgebieden. Het park is 29.122 hectare groot en bestaat uit vijf belangrijke valleien: Sapiencia, Valle del Lago, Puerto de Somiedo, Las Aortas en Cigüeñas.
De ruige toppen gaan tot bijna 2200 m hoog en zijn tot in het late voorjaar deels nog bedekt met sneeuw. De hoogste piek is de Pico del Cornón (2.194 m) Het gebied heeft droomlandschappen met overal prachtige vergezichten en is rijk aan gletsjermeren en ongerepte riviervalleien
De meren van Saliencia zijn bijzonder mooi. Het Lago del Valle is het grootste meer van Asturië en ligt 1.550 m boven zeespiegel. In 1988 is het tot beschermd natuurpark verklaard en in 2000 tot UNESCO biosfeerreservaat.
Parque Regional de la Sierra de Gredos
De Sierra de Gredos is een compact gebergte en wordt gekenmerkt door indrukwekkende granieten rotswanden. Het heeft meer dan tien toppen van boven de 2.400 m. De bergen zijn er puntig, de hellingen steil. De hoogste top is de Almanzor (2592m) en wordt in zijn directe omgeving omringd door lagere bergen en vormen tesamen het majestueuze hart “Circo de Gredos”, een cirque ontstaan door een gletsjer, en ongeveer 33 ha groot. Het kale, rotsachtige hooggebergtelandschap van deze cirque is spectaculair en één van de absolute hoogtepunten van het Castiliaans Scheidingsgebergte. Ten noorden aan de voet van de Almanzor bevindt zich het meer "Laguna Grande Gredos" (foto 1). Hiernaartoe is een geliefde wandeling (wij hebben de route gewandeld en vonden het prachtig. Wel soms een stevige klim!) en loopt door naar de Almanzor en de mooie 5 bergmeren, de Cinco Lagunas.
Onderweg kom je de emblematische berggeit tegen! Het La Vera-gebied (tussen Palencia, Barajas de Gredos en Arenas de Pedro) heeft veel mooie bergmeren en een milder klimaat dan de rest van de bergketen waar het in de zomer erg heet kan zijn en in de hoger gelegen delen koud.
Arribes del Duero Natural Park
De Duero (in het Portugees Douro) is de belangrijkste rivier in het noordwesten van het Iberisch Schiereiland. Hij ontspringt in Spanje in de provincia Soria op 2.160 meter hoogte en loopt over een lengte van 897 kilometer naar het Portugese Oporto waar hij in de Atlantische Oceaan uitmondt. Over een lengte van 112 kilometer vormt hij de grens tussen Spanje en Portugal. Dit gebied is in Portugal sinds 1998 natuurpark onder de naam Duoro Internacional en in Spanje sinds 2002 onder de naam Arribes del Duero. In Spanje ligt dit natuurpark in de provincie Salamanca en het zuidwesten van Zamora, in de Autonome Gemeenschap Castilla y León.
Arribes, arribas en arribanzos zijn de lokale woorden die gebruikt worden voor dit type landschap waarin de rivieren Águeda, Duero, Esla, Huebra, Tormes en Uces enkele honderden meters lager liggen dan het omringende land en ingesloten liggen tussen steile hellingen aan beide kanten van de rivier, de ene kant Spaans gebied en de andere kant Portugees gebied. Door de grote hoogteverschillen, de grote hoeveelheid water die de Duero aanvoert en de vele zijrivieren die erin uitmonden, is dit gebied één van de belangrijkste producenten van waterkrachtenenergie. De indamming van de rivier heeft er helaas wel voor gezorgd dat hij zijn ruige karakter verloren heeft.
De Arribes del Duero kennen een grote variëteit aan dieren. Er komen zo´n 200 verschillende vogelsoorten voor, waaronder de zwarte ooievaar, de havikarend en de gier. Het milde microklimaat op de hellingen langs de rivier is gunstig voor amfibieën en reptielen, waarvan hier 33 verschillende soorten leven. Ook komen er zo´n twintig soorten vis voor, waaronder de anguilla, de pardilla, de calandino en de sarda. Tenslotte leven hier ook nog otters, marters, dassen, wilde zwijnen en een waardevolle populatie vleermuizen.
Door zijn ligging aan de grens, ver verwijderd van de grote steden en met weinig infrastructuur, lijdt het gebied onder een teruglopende bevolking. Er wordt wel geprobeerd om het toerisme in het gebied te stimuleren, maar over het algemeen blijft het gebied weinig ontwikkeld. Desalniettemin is het gebied zeer de moeite waard om te bezoeken. In de omgeving van de Duero kun je prachtig wandelen en er zijn talrijke uitzichtpunten bij de dorpen, die een schitterend uitzicht over deze rivier geven. Door het gebied loopt ook de GR-14, een uitstekend gemarkeerd pad dat de loop van de rivier de Duero volgt. Het is dan ook bekend onder de naam “Senda del Duero” of Pad van de Duero.
Parque natural de Las Batuecas-Sierra de Francia
Sierra de Francia is een bergketen in de streek Sierra de Francia, in het uiterste zuiden van de provincie Salamanca (regio Castilie-Leon), gescheiden van de Sierra Béjar. De prachtige stad Salamanca ligt 70 km ten noorden van het gebied (ca. een uurtje rijden). Vanuit de zuidkant markeert de bergketen de noordelijke kant van Las Hurdes (zie Sierra de Gata & Las Hurdes), in de regio Extremadura. Het gebergte dankt zijn naam aan de periode dat dit gebied na de Spaanse reconquista o.a. herbevolkt werd door Fransen
De Sierra de Francia is één van de bergketens die behoort tot (de westelijke uitlopers) het Castilliaanse Scheidingsgebergte (Sistema Central), en is met de Sierra de Béjar door UNESCO aangeduid als (beschermd) biosfeerresevaat. Het grootste deel van de Sierra de Francia werd met de Vallei Las Batuecas, uitgeroepen tot het Natuurpark Las Batuecas-Sierra de Francia (in 1978); in 2010 werd het tot beschermd gebied verklaard
Het gebied wordt gekenmerkt door bergen met hoge pieken en diepe valleien waarvan het hoogste punt die van de top van de Hastiala (1735 m) is. Hoewel de bekendste top, de Peña de Francia is, met 1723 m hoogte en de hele regio domineert. Deze bergtop wordt veel bezocht door pelgrims. Het laagste punt (400 m) ligt in de gemeente Sotoserrano, aan de oevers van de rivier de Alagón. Het park is gevestigd in twee stroomgebieden: de rivieren Alagón, Francia en Batuecas die naar de Taag voeren, terwijl de Agadón tot de Duero behoort. Het landschap wordt gekenmerkt met weelderige vegetatie en valleien waar verschillende rivieren en beken doorheen stromen.
Vanwege het milde klimaat is er een enorme diversiteit in flora en fauna. In het prachtige mediterraanachtige bos hebben sommige van de meest interessante Iberische diersoorten hun toevlucht gevonden. Sinds de oudheid komt hier de steenbok voor. Er zijn verder herten, reeën en wilde zwijnen. In de lucht vliegen zwarte gieren en arenden. het juweel in de kroon is de zwarte ooievaar. Het natuurpark heeft 2 gebieden die zjn uitgeroepen tot 'speciaal gebied voor vogelbescherming' (1987) , opgenomen in het Natura 2000-netwerk. Een deel van het gebied is uitgeroepen tot Nationaal Jachtreservaat (1973). Er zijn eiken, berken en taxussen en er worden kersen, druiven, olijven en noten geproduceerd.